William Moulton Marston was bepaald geen doorsnee wereldburger. Een kleine tour door zijn privé leven geeft aan hoe breed zijn persoonlijke denk- en leefwereld was. Marston (1893– 1947), geboren in Cliftondale Massachusetts, kreeg zijn juridisch graad (LL.B) in 1918 en behaalde op Harvard zijn PhD in psychologie in 1921. Hij was een bekende jurist en psycholoog, werkte in de entertainment sector, was verkoper en bedacht en schreef in komische tijdschriften (Wonder Woman). Hij was getrouwd met Elizabeth Holloway Marston. Elizabeth was ook een psycholoog en was tevens één van de eerste vrouwelijke studenten die een juridische graad behaalde.
William ontwikkelde samen met Elizabeth de systolic bloeddrukmeter die de voorloper was van de polygraaftest. Het was zijn vrouw die het verband legde tussen woede en bloeddruk. Hij beschrijft dat: “when she got mad or excited, her blood pressure seemed to climb”. In de eerste leugendetector, die door Larsson bedacht werd, is de door hun ontwikkelde techniek verwerkt. Zij leefden, in polyamorie, samen met Olive Byrne. Olive zorgde voor de huishouding met de vier kinderen, bij ieder twee, die zij samen hadden. Hij was er, in die tijd (!), al van overtuigd dat vrouwen sneller en accurater konden werken dan mannen. Ook Olive had een niet alledaagse achtergrond; haar moeder opende de eerste kliniek voor geboortebeperking in Amerika en behoorde tot de suffragettes.
William Marston beschrijft in het zijn boek “Emotions of normal people” (1928) een koppeling tussen DISC en kleuren. Hij publiceerde in 1927 het artikel “Primary colors and primary emotions.” (Psyche, 30, 4–33). In de journals Psychology en Psyche verschenen tussen 1920 en 1930 verschillende studies naar de relatie tussen emoties en kleuren. Een traditie die daarna uiteraard werd voortgezet. In zijn toelichting geeft Marston aan dat het de eerste verkenningen zijn naar een goede verbinding. Zijn schema’s staan in zijn boek ( 1928, p.104).
Marston geeft aan dat hij voor de tussen kleuren gebruik heeft gemaakt van het werk van Albert Munsell. Munsell heft een rationale vertaling uitgewerkt voor ‘kleuren’. Zijn inzichten, die in het verlengde liggen van Runge’s Farbenkugel, worden tot op de dag van vandaag beschouwd als de basis van de kleuren wetenschap en zijn schema wordt nog steeds gebruikt. 
Munsell begreep de relatie tussen hue (tint), value (waarde), en chroma (helderheid). In het gedetailleerde kleurenschema staat het begin en een moderne versie van ‘A colour Notation’ (1905 Atlas) en ‘Book of Color’ (1929).
Het psycho-evolutionair kleurenschema voor emotionele reacties van Robert Plutchik (1927–2006), psycholoog/psychiater, sluit goed aan bij de doorvertaling naar DISC zoals dat door DISCvision wordt gebruikt. In zijn studies ontwikkeld hij verder op de ontwikkelingen uit de 20-er jaren. Plutchik onderscheidt 8 emoties – woede (anger -rood), angst/bang (fear -groen), droefheid, afschuw (disgust/disapproval-blauw), verrassing, anticiperen, vertrouwen en blijdschap (joy-geel). Deze gevoelens zijn het primaat voor gedrag onder stress en zijn gebruik van kleuren sluit aan bij die door Marston werden gebruikt en beschreven en het DISC-schema.
